Pudlice su poreklom iz Francuske
Iako su proglašene za nacionalnog psa Francuske i u toj državi su omiljeni ljubimci, pudlice ipak ne potiču iz Francuske, kako se misli.
One dolaze iz Nemačke, uz dodatni uticaj Rusije i Danske. Njihovo originalno ime, Pudel, je nemačka fraza koja se grubo može prevesti kao „prskanje u vodi“, a ponekad se koristi i kako bi se opisao neko ko se „igra u vodi“. Kasnije je od ove reči nastala engleska reč Poodle, ili kako je kod nas poznata, pudlica.
U Francuskoj su pudlice poznate kao Caniche, što znači pas-patka, a nemačka reč vezana za vodu, kao i francuska koja se odnosi na životinju koja živi na vodi, nastale su tako što su se pudlice prvenstveno uzgajale kao „vodeni“ psi, odnosno psi koji bi bili korsini kao pomagači prilikom lova na patke ili neke druge životinje koje žive u, i na vodi.
Dakle, ne samo da pudlice ne dolaze iz Francuske, one takođe nikada nisu bile viđene kao mondenski psi ili slatki kućni ljubimci – one su uzgajane kao lovački psi.
Na znak opasnosti, nojevi guraju glavu u pesak
Pretpostavlja se da je ovaj mit nastao kao posledica optičke varke. Pošto nojevi imaju vrlo malu glavu, kada se sagnu da bi nešto pojeli sa zemlje, iz daljine im se glava uopšte ne vidi – kao da je zabijena u pesak.
Naravno, nojevi ne guraju glavu u pesak jer bi to za njih značilo sigurnu smrt, jer bi se brzo ugušili.
Ako ipak vidite noja kako kopa rupu, a zatim stavlja unutra glavu, to ne znači da je prepadnut, već da se u rupi nalaze jaja koja nekoliko puta dnevno okreće svojim kljunom.
Brankica Milošević
izvor slika : www.instagram.com , www.unsplash.com
