Nemački kancelar, iz doba ujedinjenja Nemačke, Oto fon Bizmark je bio u pravu kada je vojnim stratezima budućnosti predlagao da umesto utvrđenja prave puteve. Tim putevima vožen je auto “nemačke krvi” koji je doživeo uspeh svetskog tipa. Originalnog imena Folksvagen ,u prevodu sa nemačkog “narodni auto”, a svima poznat kao “buba”. “Štetočina na četiri točka”, koja ako se ni po čemu drugom prepoznaje po zaobljenom krovu, više se ne pravi nigde u svetu. Proizvodne trake zatvorene su i u Meksiku, u Puebli, poslednjem mestu gde su se do 10.7. 2003.godine sklapali automobili koji su obeležili jedno razdoblje i postali najvoženiji tip automobila na svetu. Poslednjih 2000 komada, koji su proizvedeni, su sasvim slični onima iz pedesetih godina: imaju hromirane delove, obojeni su svetloplavo ili krem-belo i zvuče isto kao i tada.
U avgustu 1931.godine prof. Ferdinand Porše je dobio saglasnost da napravi auto prema svom nacrtu, pa je pod imenom “Type 12”, preteča današnje “bube” napravljena 1932. godine. Dizajnirana je za firmu Zundapp, iz Nirnberga, koja je proizvodila motocikle. “Type 12” je postizao brzinu od 80 km/h, motor je imao vodeno hlađenje sa zapreminom od 1 200 cm3. Od tri modela koja su napravljena ni jedan nije sačuvan, jer je poslednji, vlasništvo Poršea uništen tokom vazdušnog napada saveznika na Štutgart 1944.godine.
