Drevna civilizacija Maja nastala je i jačala u periodu između 2000. godine pre i 250. godine posle nove ere, a njihovi gradovi su bili na vrhuncu od 250-te do 900-te godine posle nove ere.
Potomci Maja i danas žive na području Meksika, a mnogi još uvek gaje stare običaje civilizacije koja je trajala do dolaska španskih osvajača.
Maje su imale razvijenu medicinu
Maje su imale složen pristup zdravlju i medicini – ljudsko biće su posmatrali kao spoj tela i uma, a lečenje su praktikovali kao spoj vere, obreda i nauke. Znanju su imali pristup samo odabrani, koji su prolazili kroz kompleksu obuku i postajali šamani – a njihov rad se odvijao kroz vezu između duhovnog i fizičkog sveta. Lečili su bolesne, predviđali budućnost i kontrolisali prirodne događaje.
Poznato je da su Maje ušivale rane pomoću ljudske kose, lečile slomljene kosti, imale razvijenu hirurgiju, a čak su pravile i zubne proteze.
Bolesti su povezivane sa natprirodnim silama i bićima i lečenje je uvek uključivalo rituale očišćenja, pre primene biljnog leka ili hirurškog zahtavata.
Prinosili su ljudske i životinjske žrtve
Kao i mnoge druge drevne civilizacije, Maje su praktikovale žrtvovanje, u slavu i čast svojih bogova. Životinje su žrtvovane na mnogim svečanostima, dok je žrtvovanje ljudi ipak bilo mnogo ređe – onda kada je trebalo steći prednost u ratovima, prilikom dolaska na vlast novih lidera i osvećenja novih hramova. Za razliku od mnogih kultura iz tog doba, Maje nisu žrtvovale dobrovoljce, već samo zatvorenike, koji bi inače bili osuđeni na smrt.
Elementi predačkih rituala zadržali su se kod potomaka Maja u praktikovanju prinošenja darova bogovima i žrtovanju pilića, paljenju tamljana, plesu i slavlju u skladu sa nekadašnjim svečanim obredima.
